Zó hey

Was dit een herstelgevecht dat hij sowieso wel zou winnen omdat dit nu eenmaal heel belangrijk was voor de UFC-marketing in Frankrijk? Ja. Maar hey, je moet het toch maar gedaan krijgen, laat staan zo. De (extreem sympathieke) Gane verloor zijn titelstrijd eind januari per unanieme jurybeslissing van Francis Ngannou. Ngannou's UFC-contract verliep vervolgens, hij tekende een nieuw mede-eigenaarscontract bij de Professional Fighters Leauge (PFL) en traint nu met Mike Tyson voor zijn 'bokswedstrijd' tegen Tyson Fury. 

Daarmee kwam de UFC-zwaargewichtkampioenstitel vrij, waarna Cyril Gane het opnieuw mocht proberen, ditmaal tegen UFC-legende Jon Jones. En ondanks Jones' afwezigheid van drie jaar (!) deed hij het onvoorstelbare: hij won per guillotine van Gane. Nou, lang verhaal, maar dat was dus het voorspel van Gane's bovenstaande herstelgevecht voor zijn thuispubliek in Parijs. En aangezien de kijkcijferfavoriet nu weer 'aan het winnen' is, valt zijn nu zeer waarschijnlijk volgende gevecht tegen Brit Tom Aspinall eindelijk weer te verkopen. Gehele ronde en slowmotion van de finish na de breek.

In godsnaam hoe bestaat het

Na drie jaar afwezigheid, een gewichtsklasse boven z'n gebruikelijke light heavyweight. En dat dus in de eerste ronde (!) tegen Franse (en extreem aimabele) zilverrug zwaargewicht kampioen Ciryl Gane. Ja, dan ben je een kwelgeest. Een ongeslagen kwelgeest ook trouwens, want z'n enige verlies was per diskwalificatie wegens z'n eigen illegale ellebogen. Z'n post fight interview waarin hij zegt Stipe Miocic (saai) next te willen, na de breek.